Żur żonaty

O żurze pisałam już w innym poście, w którym wspomniałam też o dwóch rodzajach tej zupy. Żur z ziemniakami gotowanymi osobno dokładnie już opisałam, teraz czas na żur żonaty, który tak właściwie pierwszy raz jadłam u moich teściów, bo teściowa te zupy robiła na przemian. Jeśli o mnie chodzi stanowczo wolę żur z tłuczonymi i okraszonymi ziemniakami, natomiast żur żonaty robi się szybciej, bowiem ziemniaki gotuje się w wywarze, a następnie wlewa się żur najlepiej własnej roboty.

Jak się robi taki żur napiszę w innym poście po powrocie do domu, bo teraz jestem w dalszym ciągu u mojej córki w Niemczech i oczywiscie przywiozłam jej taki swojski żur, bo wiem, że lubią, nawet nasz dwuletni wnusio wcinał, aż mu się uszy trzęsły.

Składniki:

30 dkg coś wędzonego (żeberka, kości ze schabu wędzone, boczek)

2 l wody

szklanka żuru własnej roboty

6 – 7 ziemniaków

kiełbasa rodzaj i ilość według uznania (może być boczek z wywaru drobno pokrojony)

sól i pieprz do smaku

Sposób przygotowania:

Z mięsa wędzonego i wody ugotować wywar z dodatkiem soli. Gdy mięso miękkie wyciągnąć je z garnka, dodać obrane, pokrojone w większe kawałki ziemniaki i gotować do miękkości. Następnie do wywaru z ziemniakami wlać żur cały czas mieszając. Dodać pokrojona w pół plasterki kiełbasę, zmniejszyć gaz i gotować około 10 min. Doprawić solą i pieprzem.Smacznego.